Kokteyl yemek kültüründe hem yiyecek ve içeceklerle yapılan karışımları tanımlamak hem de bu karışımların sunulduğu yine bir nevi karışım sayılabilecek buluşmaları, partileri tanımlamak için kullanılır. Kokteyller içeriklerinin birbirlerini tamamlayıcılığından öte beklenmedik ve farklı lezzetler yarattıklarından, kokteyl partileri ise hem dostlarımızla, hem de uzun süredir görmediğimiz ya da daha önce hiç tanışmadığımız kişilerle sohbet etmenin beklenmedik heyecanı yüzünden çekicilerdir. Kokteyllerde uyum kadar uyumsuzluk, düzen kadar düzensizlik gerekir.

Kent dokusunu mimari anlamda bir kokteyl olarak düşünmek mümkün. Böyle bir karışımı ne bütünün parçaları ne de hierarşik ilişkiler prensipleri olarak düşünmek doğru olur. Her yapı aynı düzenleyici çerçevede benzer mekansal tariflerden yola çıkar, fakat aynı sistemle genişleyen kent-objesi her noktasında yapıların birbirleriyle ve kamusal alanla ilişkileri konusunda farklılaştığından oluşan doku indirgemeci ya da holistik tarifleri reddeder. Yapılar ve doku “tarifsiz” değildir, fakat yapıları tekil ve bloklar olarak birbirlerinden, açık ve dış mekanları kamusal alandan ayrıştırmak mekan ilişkilerine ters düşer.